การหยอดหอยหลอด เป็นอาชีพของชาวประมงพื้นบ้านขนาดเล็ก ที่อยู่บริเวณปากแม่น้ำแม่กลองจนถึงชายฝั่งทะเลบางบ่อและคลองแพรกลึก บริเวณตำบลบางแก้วและตำบลบางจะเกร็ง เริ่มจากปากคลองฉู่ฉี่ขนานชายฝั่งทะเล ด้านตะวันออกของแม่น้ำแม่กลองถึงปากคลองหมื่นหาญหอยหลอด ชื่อวิทยาศาสตร์: Solen regularis เป็นหอยทะเลกาบคู่ รูปร่างคล้ายหลอดกาแฟ ความยาว 7-8 เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร เปลือกสีน้ำตาลอ่อน เนื้อสีขาวขุ่น ส่วนหัวนิ่ม ส่วนปลายเหนียว ชอบฝังตัวตามแนวดิ่งในตะกอนดินโคลนปนทรายบริเวณปากแม่น้ำที่ชาวบ้านเรียกว่าทรายขี้เป็ด
บริเวณที่มีหอยหลอดเป็นจำนวนมากในประเทศไทยคือ ดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม นอกจากที่ดอนหอยหลอดแล้ว ยังอาศัยอยู่ที่ จังหวัดเพชรบุรี, จังหวัดสมุทรปราการ, จังหวัดตราด รวมไปถึงประเทศอินโดนีเซียและออสเตรเลีย
การจับหอยหลอดจะใช้ปูนขาวหยอดลงในรู ทำให้หอยโผล่ขึ้นมาให้จับได้ง่าย ช่วงที่เหมาะสำหรับการจับมากที่สุดคือเดือนมกราคม-พฤษภาคม เพราะตอนกลางวันน้ำจะลดลงมาก ทำให้สันดอนโผล่พ้นน้ำ เนื้อหอยหลอดนำมาประกอบอาหารได้หลายประเภท ทั้งทอดกรอบ ต้มยำ และผัดฉ่า
ปัจจุบัน หอยหลอดสามารถเพาะขยายพันธุ์ได้แล้วในที่เลี้ยง แต่ยังต้องพัฒนาการอนุบาลลูกหอยวัยอ่อนต่อไป เพราะหอยหลอดจะฝังตัวอยู่ใต้ทราย ซึ่งยากแก่การจัดการ
(543)