โรคใหลตาย: sudden unexpected death syndrome (ย่อ: SUDS) หรือ sudden unexpected nocturnal death syndrome (ย่อ: SUNDS)มักสะกดผิดว่า โรคไหลตาย เป็น ความตายที่เกิดแก่บุคคล ไม่ว่าวัยรุ่น หรือ ผู้ใหญ่ อย่างปัจจุบันทันด่วนขณะนอนหลับ และไม่อาจอธิบายสาเหตุแห่งความตายนั้นได
โรคใหลตายนั้นมีบันทึกไว้เป็นครั้งแรกว่า เกิดในบรรดาชาวม้งที่ลี้ภัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาเมื่อ พ.ศ. 2520 และบันทึกอีกครั้งในประเทศสิงคโปร์ เมื่อผลการสำรวจย้อนหลัง ปรากฏว่า ชายไทยที่สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง หลับแล้วเสียชีวิตอย่างฉับพลันโดยไร้สาเหตุ
ในระหว่าง พ.ศ. 2525 ถึง 2533 มีจำนวน 230 คนที่เป็นแบบนี้ในประเทศฟิลิปปินส์ ปรากฏว่าในปีหนึ่งๆ นั้นโรคใหลตายคร่าชีวิตชาวฟิลิปปินส์ไปร้อยละ 43 ต่อ 10,000 คน โดยผู้เคราะห์ร้ายส่วนใหญ่เป็นชายวัยรุ่น
โรคใหลตาย เดิมเชื่อว่ามีสาเหตุมาจาก วิญญาณเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่สัมผัสไม่ได้ ในประเทศไทยเชื่อว่า เกิดจากการกินขนมซึ่งทำจากข้าว ส่วนชาวฟิลิปปินส์เชื่อว่า การรับประทานคาร์โบไฮเดรตเป็นปริมาณมากก่อนนอนนั้นจะทำให้ใหลตาย หรือที่เรียกในภาษาตากาล็อกว่า “bangungot”
ในทางวิทยาศาสตร์ มีผลการค้นคว้าพบว่า ผู้ใหลตายล้วนมีโรคทางกายเกี่ยวกับหัวใจ หรือปัญหาอื่นทางโครงสร้างหัวใจ หรือมีปัญหาทางการหายใจ อันเป็นส่วนหนึ่งของสาเหตุที่เรียกสติกลับมาควบคุมการหายใจไม่ได้อีกครั้งและนำไปสู่ความตาย
การรักษาวิธีเดียวที่จะป้องกันโรคใหลตาย คือ ปลูกฝังเครื่องกระตุกหัวใจ (cardiovertor defibrillator implantation) ส่วนการรับประทานยาต้านหัวใจเต้นผิดจังหวะ (antiarrhythmic) นั้น ไม่มีผลช่วยชีวิตแต่อย่างใด
(2744)
