Capuchin catacombs of Palermo บ้านพำนักสุดท้ายของคนตาย

สุสานใต้ดินกาปูชินเป็นที่เก็บศพแห้งแบบมัมมี่ ภายใน “สุสานใต้ดิน” ที่เมืองปาแลร์โมในซิซิลีทางตอนใต้ของประเทศอิตาลี ในปัจจุบันเป็นสถานที่ดึงดูดท่องเที่ยวแนวสยองขวัญ (macabre) และมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์แนวแปลก เดิมสุสานใต้ดินใช้สำหรับบรรจุศพของเหล่าไฟรอาร์เท่านั้น แต่ในคริสต์ศตวรรษต่อๆ มาการมีศพไว้ในสุสานใต้ดินของนักบวชกาปูชินชิน

นักบวชที่ฝังจะแต่งกายอย่างนักบวช ส่วนฆราวาสก็จะแต่งตัวตามสมัย ผู้มีฐานะดีจะทิ้งพินัยกรรมบอกให้รักษาร่างของตนในเครื่องแต่งกายที่ระบุไว้ หรือบางครั้งก็สั่งให้เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นระยะ ๆ ญาติพี่น้องผู้มาสวดมนต์ให้แก่ผู้ตายจะมีหน้าที่ดูแลรักษาสภาพของศพให้ดูดีด้วยค่าบำรุงรักษาสุสานใต้ดิน ซึ่งเป็นเงินอุทิศของญาติพี่น้องผู้ตาย ร่างใหม่จะถูกนำไปเก็บไว้ชั่วคราวในช่องก่อนย้ายไปยังที่ตั้งที่ถาวร ถ้าญาติพี่น้องยังคงบริจาคเงินสำหรับดูแลรักษาร่างของผู้ตายก็จะยังคงตั้งไว้ แต่ถ้าเลิกบริจาคร่างก็จะถูกย้ายไปไว้บนชั้นจนกว่าญาติพี่น้องจะกลับมาบริจาค

สุสานใต้ดินประกอบด้วยมัมมีราว 8000 ศพที่ตั้งรายตามผนังของสุสาน ห้องเก็บศพแบ่งออกเป็นกลุ่มที่ประกอบด้วย ชาย หญิง หญิงพรหมจารี เด็ก นักบวช และผู้มีอาชีพการงาน (Professional) สภาวะของศพก็แตกต่างกันออกไป บางร่างก็ยังอยู่ในสภาพดีกว่าร่างอื่นๆ บางร่างก็ตั้งเป็นแบบวางท่าเช่น ร่างของเด็กสองคนที่นั่งด้วยกันบนเก้าอี้โยก คาดว่าในสุสานมีร่างของบุคคลสำคัญหลายคนอยู่ในนั้น และอ้างกันว่ามีร่างของเดียโก เบลัซเกซจิตรกรชาวสเปนถูกบรรจุไว้ที่นี่ด้วย

ไฟรอาร์องค์สุดท้ายที่ได้รับการบรรจุในสุสานใต้ดินคือ ภราดาริกการ์โด ในปี ค.ศ. 1871 ก่อนที่สุสานปิดอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1880 ร่างสุดท้ายที่ได้รับการบรรจุคือ ร่างของโรซาเลีย ลอมบาร์โดเด็กหญิงอายุสองขวบผู้เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1920 ด้วยโรคปอดบวม ซึ่งยังอยู่ในสภาพที่ยังคงดีอยู่มาก โดยใช้สูตรการรักษาร่างที่หายไปนานของศาสตราจารย์อัลเฟรโด ซาลาเฟีย สุสานใต้ดินยังคงมีการเปิดให้เข้าชมอย่างต่อเนื่องเพียงแต่ต้องทำตามกฎ ในปัจจุบันได้มีการติดตั้งกรงเหล็กเพื่อป้องกันไม่ให้นักท่องเที่ยววางท่าถ่ายภาพกับร่างของผู้ตาย

(11667)