ภูเขาไฟกรากะตัว หรือ ภูเขากรากาเตา ในภาษาอินโดนีเซีย คือชื่อภูเขาไฟที่ตั้งอยู่บนเกาะซึ่งมีชื่อเดียวกัน โดยการระเบิดของมันเคยเป็นหายนะครั้งใหญ่ในประเทศอินโดนีเซีย และเป็นที่รู้จักกันทั่วโลก
เดิมทีพื้นที่แห่งนี้เป็นทะเล ต่อมาราว 1,000,000 ปีก่อน เปลือกโลกได้มีการเคลื่อนตัวส่งผลให้แมกมาและธาตุภูเขาไฟจับตัวเป็นภูเขาอยู่ใต้น้ำ การทับถมอย่างต่อเนื่องกว่าหลายหมื่นปีทำให้เกิดเกาะพ้นน้ำขนาดใหญ่ที่มีขนาดใกล้เคียงกับเกาะชวาและเกาะสุมาตรา แต่ด้วยพื้นผิวไม่แข็งแรง บางส่วนจึงค่อยๆสึกกร่อนลงไป หลงเหลือแต่ส่วนที่แข็งแรงกลายเป็นกลุ่มเกาะจำนวนมากที่มีภูเขาไฟ
เกาะกรากะตัวมีความสูงของยอดภูเขาไฟที่ 820 เมตร ตัวเกาะประกอบด้วยหินและดินที่มีแร่ธาตุภูเขาไฟอุดมสมบูรณ์ จึงเป็นพื้นที่ที่เหมาะแก่ทำการเกษตรกรรมอย่างมาก ดังนั้นจึงทำให้เริ่มมีมนุษย์มาตั้งถิ่นฐานอยู่ตั้งเแต่ 3000 ปีก่อนคริสตกาล โดยพวกเขาเป็นเกษตรกรที่มาทดลองถางป่าเพื่อปลูกข้าวและพืชผลอื่นๆ พอได้ผลลัพท์ที่น่าพึงพอใจจึงตั้งถิ่นฐานอยู่อาศัยถาวร และเนื่องจากเกาะแห่งนี้ไม่ได้ไกลจากเกาะสุมาตรา ทำให้มีผู้คนเข้ามาอยู่อาศัยกันมากขึ้นจนกลายเป็นเมืองแห่งหนึ่ง
ตลอดมาภูเขาไฟกรากะตัวได้มีการระเบิดเล็กๆน้อยๆอยู่เสมอ แต่การระเบิดเหล่านั้นกลับทำให้เกาะมีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้น ชาวบ้านจึงไม่ตระหนักถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้น โดยมันระเบิดส่งท้ายไปในปี พ.ศ. 2224 ก่อนจะสงบเงียบอยู่ราว 200 ปี กาลเวลาที่ยาวนานทำให้ผู้คนหลงลืมเหตุการณ์ระเบิดของภูเขาไฟครั้งนั้นไปอย่างสิ้นเชิง กระทั่งในวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2426 ได้มีการระเบิดรุนแรง เถ้าถ่านพ่นออกมาเป็นจำนวนมาก เป็นเหตุให้ชาวบ้านหลายคนประหลาดใจ แต่เมื่อเหตุการณ์สงบลงทุกคนก็วางใจ แม้จะมีการระเบิดเล็กๆน้อยๆตามมาเป็นระยะก็ตาม
ด้วยความเคยชิน ทุกคนยังคงใช้ชีวิตไปอย่างปกติสุข จนกระทั่งวันแห่งหายนะได้มาถึง วันที่ 26 สิงหาคม 2426 ได้เกิด ภูเขาไฟระเบิดรุนแรงอีกครั้ง คราวนี้แรงสั่นสะเทือนไปทั่วเกาะ ชาวประมงที่อยู่ห่างไกลถึง 16 กิโลเมตรยังเห็นเหตุการณ์ รวมถึงน้ำทะเลรอบเกาะเริ่มมีความร้อนเล็กน้อย การระเบิดเป็นไปอย่างต่อเนื่องและแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ชาวบ้านบางคนเลือกที่จะอพยพออกไปจากเกาะ ส่วนคนที่ยังอยู่บนเกาะก็ได้พยายามหาที่กำบังให้ปลอดภัยที่สุด
จนเวลาล่วงเลยมาถึงวันที่ 27 สิงหาคม เวลา 10 นาฬิกาตรง ภูเขาไฟกรากะตัวที่สะสมพลังงานอย่างเต็มเปี่ยม ก็ได้ระเบิดขึ้นและครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ใหญ่ที่สุด โดยแรงระเบิดนี้ได้คร่าทุกชีวิตบนเกาะไปจนหมด พื้นที่เกินครึ่งของเกาะกลายเป็นเถ้าธุลีลอยขึ้นสูงถึง 80 กิโลเมตร ในรัศมี 240 กิโลเมตร รอบเกาะถูกปกคลุมด้วยเถ้าภูเขาไฟมืดมิดจนคล้ายกับช่วงเวลากลางคืน
เสียงของระเบิดมีความดังมาก ในระดับที่ผู้คนในเมืองปัตตาเวีย ซึ่งอยู่ไกลถึง 150 กิโลเมตร ยังต้องยกมือขึ้นอุดหู หรือแม้แต่คนจากเกาะโรดริเกซที่อยู่ห่างไปถึง 4,776 กิโลเมตรก็ยังได้ยิน อย่างไรก็ตามหายนะก็ยังไม่จบสิ้น เมื่อแรงสั่นสะเทือนได้สร้างคลื่นสึนามิสูงกว่า 30 เมตร เคลื่อนตัวไปถล่มเกาะหลายแห่ง จากรายงานพบว่าแรงแผ่นดินไหวในครั้งนั้นตรวจจับได้แม้จะอยู่ไกลถึงสหราชอาณาจักร รวมแล้วมีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้กว่า 36,000 คน
(407)
You must be logged in to post a comment.