8 เมืองถูกลืม ที่ได้รับการค้นพบ 

Kourion เป็นเมืองโบราณที่ตั้งอยู่ในประเทศไซปรัส เป็นแหล่งปรากฏหลักฐานทางโบราณคดีมากมาย มีสนามกีฬาขนาดใหญ่ที่สามารถนั่งได้ถึง 7,000 คน ซึ่งสร้างสำหรับผู้ที่เดินเดินทางมาชมกีฬากรีกโบราณ หรือการแสดงต่างๆ นักโบราณคดีคาดว่าเมืองแห่งนี้ถูกทำลายในช่วงศตวรรษที่ 4 


เอฟิซัส (Ephesus) เป็นเมืองกรีกโบราณที่ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของอานาโตเลียในจังหวัดอิซเมียร์ในประเทศตุรกีปัจจุบัน เอฟิซัสเป็นเมืองใหญ่อันดับสองของจักรวรรดิโรมันรองจากโรมที่เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิอยู่เป็นเวลานาน เมืองแห่งนี้ได้รับความเสียหายจากการถูกโจมตี และถูกทำลายจากแผ่นดินไหว เอฟิซัสในปัจจุบันที่ทำการขุดมานั้นคาดว่าเป็นเพียงแค่ร้อยละ 15 ของเอฟิซัส 


นครปอมเปอี (Pompeii) เป็นเมืองนครโรมันที่ถูกฝังบางส่วนในแคว้นกัมปาเนีย ประเทศอิตาลี ปอมเปอีถูกทำลายบางส่วนและถูกฝังได้เถ้าและหินภูเขาไฟหนา 4 ถึง 6 เมตร ปอมเปอีสาบสูญไปเกือบ 1,700 ปี ก่อนมีการค้นพบใหม่ในปี 1748 ปัจจุบันถูกประกาศให้เป็นมรดกโลกจากยูเนสโก ปอมเปอีถือเป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมที่สุดของอิตาลี 


Teotihuacan ตั้งอยู่กลางหุบเขาในรัฐเม็กซิโก ประเทศเม็กซิโก เมืองแห่งนี้สร้างตั้งแต่เมื่อใดไม่มีใครทราบอย่างแน่ชัด มันเป็นแหล่งรวบรวมอารยธรรมและวัฒนธรรมที่ซับซ้อน มีงพีระมิดน้อยใหญ่อยู่หลายพีระมิด ในปี1987 ทางยูเนสโกได้ประกาศให้เป็นพื้นที่มรดกโลก ปัจจุบันถือเป็นโบราณสถานที่มีนักท่องเที่ยวเข้าชมมากที่สุดในประเทศเม็กซิโก 

  

นครเปตราคือนครหินแกะสลักโบราณที่ซ่อนตัวอย่างลึกลับในหุบเขาวาดี มูซา หุบเขาที่ตั้งอยู่ระหว่างทะเลสาบเดดซีกับทะเลอัคบาในประเทศจอร์แดน นครนี้แต่เดิมนั้นเป็นนครแห่งการค้าขนาดใหญ่ซึ่งต่อมาถูกละทิ้งเป็นเวลานานกว่า 700 ปี จนเมื่อมีนักสำรวจชาวสวิตเซอร์แลนด์ โยฮันน์ ลุควิก บวร์กฮาร์ท เดินทางผ่านมาพบเห็นเข้าเมื่อปี 1812 ปัจจุบัน นครเปตราได้รับลงทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 1985 


แพร์ซโพลิส ( Persepoli ) เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรเปอร์เซียโบราณในยุคราชวงศ์อาร์เคเมนิด ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองชีราซ จังหวัดฟาร์ส ปัจจุบันตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอิหร่าน เมื่องแห่งนี้เต็มไปด้วยอิทธิพลเมโสโปเตเมีย ในปี 1979 ยูเนสโกได้ประกาศให้แพร์ซโพลิสเป็นหนึ่งในมรดกโลกทางวัฒนธรรม


สาญจี (Sanchi) เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ในเขต Raisen ของรัฐมัธยประเทศ ประเทศอินเดีย ถือเป็นโครงสร้างหินเก่าแก่ที่สุดในอินเดีย ซึ่งสร้างโดยคำสั่งของพระเจ้าอโศกมหาราช ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 3 แกนกลางของสถูป คือ โครงสร้างอิฐรูปครึ่งวงกลมที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ของพระพุทธเจ้า หมู่บ้านแห่งนี้ถูกคนพบขึ้นมาอีกครั้งใน 1818 โดยทหารอังกฤษ จากนั้นก็ได้รับการสำรวจจากนักโบราณคดี และในปี 1989 ทางยูเนสโกได้ประกาศให้เป็นมรดกโลก


มาชูปิกชู หรือนิยมเรียกอีกชื่อว่า เมืองสาบสูญแห่งอินคา เป็นซากอารยธรรมโบราณของชาวอินคา ตั้งอยู่บนเทือกเขาสูงที่ระดับความสูงประมาณ 2,350 เมตร ในประเทศเปรู คาดว่าสร้างขึ้นราวปี 1450 โดยจักรพรรดิปาชากูตีของชาวอินคา และถูกปล่อยทิ้งไว้นับร้อยปี จนในปี 1911 นักโบราณคดี ไฮแรม บิงแฮม ค้นพบเมืองร้างแห่งนี้ และในปี 1983 องค์กรยูเนสโกได้กำหนดมาชูปิกชูให้เป็นมรดกโลก

(11054)