เรือดำน้ำมีหลายขนาดอาจเป็นลำเล็กหรือลำใหญ่บ้างก็ว่องไวบ้างก็คล่องแคล่วและบางลำสามารถแล่นไปรอบโลกจากใต้น้ำได้ และนี่คือลำที่ใหญ่ที่สุดชื่อว่าบูมเมอร์ มันบรรทุกพลังทำลายล้างที่รุนแรงยิ่งกว่ายานพาหนะใดในโลกการทำลายล้างถูกปล่อยไปจากที่นี่และมีเพียงประธานาธิบดีเท่านั้นที่จะสั่งยิงได้ไม่มีใครคนไหนบนเรือที่จะสามารถปล่อยขีปนาวุธโดยไม่ได้รับคำสั่ง และทุกก้าวในลำดับการยิงก็ต้องได้รับอำนาจอนุมัติและผ่านการตรวจสอบอย่างดี
ภายในเรือดำน้ำนั้นไม่มีหน้าต่างเพราะว่าลูกเรือไม่ต้องคอยมองหาศัตรู พวกเขาเพียงแต่คอยรับฟังซึ่งเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่โซน่าร์ แสงเดินทางได้แย่ในน้ำ แต่เสียงเดินทางได้ดีพวกเขาใช้ลักษณะของเสียงในการตรวจหาตามรอยและระบุสิ่งที่พบ โซน่าร์จะใช้จังหวะของพลังงานเสียงสะท้อนออกจากวัตถุใต้น้ำ เรือดำน้ำสามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการซ่อนภายใต้ชั้นของน้ำที่อุณหภูมิและความหนาแน่นแตกต่างไปความหนาแน่นของน้ำมีผลต่อความเร็วของเสียงมากจนจังหวะโซน่าร์สามารถสะท้อนออกมาได้เมื่อชนชั้นกั้นแดนเรือที่แล่นอยู่ห่างไปหลายร้อยไมล์สามารถถูกตรวจพบได้ และเรือรบก็ต่างจากเรือบรรทุกสินค้าที่เสียงของใบพัด ลูกเรือดำน้ำทุกคนอยู่ในโลกร่วมกับสิ่งที่เรียกว่าไบโอโลจิกส์ ทุกเสียงในมหาสมุทรบอกได้หลายสิ่งหลายอย่าง แม้แต่เสียงน้ำไหลผ่านเรือก็ยังมีสัญลักษณ์ที่พิเศษดังนั้นเรือดำน้ำจึงถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เงียบ ใบพัดจะหมุนอย่างช้าๆ เพื่อไม่ให้เกิดฟองน้ำเสียงดัง
เรือบูมเมอร์กับภารกิจครั้งสำคัญ นั่นก็คือการพรางตัว รับคำสั่งยิง ละเตรียมพร้อมปล่อยอาวุธมรณะทันทีที่ได้รับคำสั่งตลอดระยะเวลา 3 เดือน พวกลูกเรือจะถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง และเพื่อไม่ให้เรือถูกตรวจพบพวกเขาจึงต้องดำลงไปใต้น้ำ มันจะถูกควบคุมเหมือนกับเครื่องบินน้ำ หางเสือจะช่วยนำพาเรือไปทางขวาหรือซ้ายและยังสามารถดำหรือไต่ระดับขึ้นโดยปีกเล็กๆ ที่เรียกว่าไฮโดรเพลนที่จะพาเรือขึ้นหรือลงเมื่อลงไปใต้น้ำแล้วกระบวนการดำน้ำจะต้องใช้น้ำถึง 2,000 ตันเพื่อส่งเรือที่หนักถึง 18,000 พันตันลำนี้ลงไปใต้น้ำแท้งค์ที่เคยบรรจุด้วยอากาศกลับท่วมไปด้วยน้ำเพื่อทำให้เรือหนักพอที่จะดำลงไปใต้คลื่น สิ่งที่ดูเหมือนเจ็ทสตรีมนั้นจริง ๆ แล้วคืออากาศที่ถูกดันออกจากแท้งค์โดยแรงดันของน้ำที่ไหลท่วมเข้าไปภายใน เมื่อเรือดำน้ำลงไปถึงระดับที่แล่นต่อไปได้ น้ำหนักจะถูกปรับโดยการถ่ายน้ำเข้าหรือออกจากถังถ่วงสมดุลเมื่อน้ำหนักของเรือดำน้ำเท่ากับน้ำหนักของน้ำที่เข้ามาทดแทนเรือจะอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก ถ่วงสมดุลที่จุดศูนย์ถ่วงเช่นเดียวกับไม้กระดก แท้งค์ถ่วงสมดุลที่ด้านหน้าและหลังเชื่อมต่อกัน เพื่อที่น้ำจะได้ถูกสูบกลับไปกลับมาเพื่อรักษาสมดุลของน้ำหนักที่เปลี่ยนแปลงยามที่ลูกเรือเดินไปมาการรักษาสมดุลจึงเป็นกระบวนการต่อเนื่องเมื่อเรือดำลงใต้น้ำ
คุณคงจะสงสัยว่าจะปล่อยขีปนาวุธจากเรือดำน้ำได้อย่างไร ถ้าหากว่าจุดหัวจรวด เช่นเดียวกับบนพื้นดิน เรือก็จะระเบิดตามไปด้วย แต่ความจริงแล้วเขาใช้มอเตอร์จรวดขนาดเล็กทำให้ก้นท่อร้อนขึ้น ไอน้ำและแก๊สไอเสียจะขยายอย่างรวดเร็วในท่อ ดันให้ขีปนาวุธออกจากเรือแล้วขึ้นไปสู่ผิวน้ำ เมื่อความเร็วลดลง มอเตอร์จะจุดชนวนทำให้เกิดการระเบิดขึ้น
เรือดำน้ำอเมริกันลำนี้สามารถเดินทางได้ 25 ไมล์ต่อชั่วโมงไกลถึง 11,000 ไมล์ เมื่อขึ้นมาบนผิวน้ำและใช้เครื่องดีเซล แต่เมื่อลงไปใต้น้ำต้องใช้แบตเตอรี่ความเร็วสูงสุดจะอยู่ที่ 5 ไมล์ต่อชั่วโมงและแล่นได้ไกลเพียง95ไมล์เท่านั้น มันจะดำน้ำเมื่อซ่อนตัวหรือจู่โจมเท่านั้นเอง ภายในเรือบูมเมอร์นั้นมีลูกเรือกว่า 100 คนมีห้องสุขาแค่8ห้องและห้องอาบน้ำอีก 5 ห้อง แถมยังไม่ค่อยมีน้ำร้อนอีกด้วย ถ้าหากว่าแค่เรื่องของเทคโนโลยี เรือก็สามารถอยู่ใต้น้ำได้ตลอดไป มันมีอากาศ มีน้ำและพลังงาน แต่เสบียงอาหารคือสิ่งที่กำหนดความยาวของการเดินทาง ห้องครัวจึงเป็นสิ่งสำคัญและจะเปิดตลอดเวลาเพื่อทำอาหารสำหรับลูกเรือ การทำงานประกอบด้วยกะหลักสองกะทำงานกะละ 12 ชั่วโมง จาก 9 โมงเช้าถึงสามทุ่ม หน้าที่หลักคือทำอาหารกลางวันและอาหารค่ำจากนั้นกะกลางคืนก็จะเข้ามารับหน้าที่ทำขนมปัง เตรียมพัก เตรียมมื้อเย็นและเตรียมอาหารเช้า แต่เนื่องจากพื้นที่จำกัดมากอาหารสดจึงหมดลงภายในเวลาหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น หลังจากนั้นความเป็นอยู่ของลูกเรือก็ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์ของพ่อครัว
แต่เพียงอย่างเดียว
ถ้าเกิดเรือดำน้ำประสบปัญหาสามารถแจ้งต่อหน่วยกู้ภัยได้โดยการยิงพลุไฟสัญญาณ มีบางครั้งที่ลูกเรือไม่อาจจะรอการช่วยเหลือได้ พวกเขาจะต้องหาทางออกด้วยตัวเองเมื่อแก็สพิษเริ่มอวลไปทั่วซากเรือหรือผู้รอดชีวิตไม่อาจอุดรูรั่วได้ พวกเขาจะต้องหนีออกไปโดยเร็ว พวกเขาจะต้องเรียนรู้ที่จะเลิกทำตามสัญชาติญาณ ข้อแรกคือควบคุมปฏิกิริยาตามธรรมชาติ ตามธรรมชาติแล้ว คนเราจะไม่สูดลมหายใจลึกๆ แล้วพ่นอากาศออกมาทั้งหมดใต้น้ำ แต่มักจะกลั้นหายใจมากกว่า โดยเฉพาะเมื่อเครียดหรือวิตก แต่ทุกคนจะต้องรู้ไว้ว่าการกระทำเช่นนั้นอันตรายมากในใต้น้ำ คุณลองจินตนาการถึงถุงพลาสติกเวลาเราเป่าลมเข้าไป ถ้าหากว่าลูกเรือกลั้นหายใจ ปอดก็จะระเบิดเพราะว่าอากาศข้างในจะขยายอย่างรวดเร็วเมื่อแรงดันน้ำลดลงระหว่างการขึ้นมาบนผิวน้ำ จึงจำเป็นที่ลูกเรือทุกคนต้องผ่านการฝึกมาแล้วเป็นอย่างดี
เรือบูมเมอร์ที่เพียบพร้อมไปด้วยอุปกรณ์ที่ซับซ้อนและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ทุกลำมีมูลค่ากว่า 1,500 ล้านเหรียญถ้ามีขีปนาวุธด้วยก็เท่ากับ2พันล้านเหรียญถ้าหากยกขึ้นมาบนบกมันจะทำให้เครื่องบินเจ็ทเล็กลงไปเลยแต่ไม่ว่าขนาดหรือมูลค่าของเรือจะยิ่งใหญ่ขนาดไหนก็ตาม ลูกเรือบูมเมอร์เหล่านี้ต้องการที่จะกลับขึ้นสู่แผ่นดินและบ้าน ซึ่งพวกเขาขาดการติดต่อมานานสามเดือนแล้ว อาจดูราวกับว่าไปอยู่ในเครื่องย้อนกาลเวลามา มีลูกเรือคนหนึ่งกล่าวว่า เมื่อเขากลับมาทุกครั้งจะพบเพลงใหม่หนังใหม่และรายการโทรทัศน์ใหม่ๆ และยังต้องใช้เวลาในการปรับตัว ปรับเวลาให้เป็นปกติ ทั้งยามกินยามนอน เพราะว่าใต้น้ำไม่รู้วันรู้คืน คนจะตื่นอยู่เสมอและไฟจะเปิดตลอดเวลา
ภายในเวลาเพียง 100 ปีที่ผ่านมาเรือดำน้ำได้รับบทบาทของเรือรบเรือบรรทุกเครื่องบินเครื่องบรรทุกขีปนาวุธและแม้กระทั่งเรือวางระเบิดทางยุทธ์ศาสตร์ พวกมันจึงกลายมาเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันและเอาชนะสงคราม
(1065)
