หมีขาว หรือ หมีขั้วโลก : Polar bear เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในอันดับสัตว์กินเนื้อจัดเป็นหมีชนิดหนึ่งถือได้ว่าเป็นสัตว์กินเนื้อบนพื้นดินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 รองจากหมีกริซลีย์ที่พบในทวีปอเมริกาเหนือ ตัวผู้เต็มวัยอาจสูงได้ถึง 3 เมตร น้ำหนักตัวมากถึง 350 – 680 กิโลกรัม มีรูปร่างที่แตกต่างจากหมีชนิดอื่น คือ มีส่วนคอที่ยาว ใบหูเล็ก อุ้งเท้ามีขนาดใหญ่สีขนเป็นสีขาวครีมอมเหลืองอ่อน ๆ ทำให้พรางตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม
หมีขาวกระจายพันธุ์อยู่เฉพาะซีกโลกทางเหนือ บริเวณขั้วโลกเหนือหรืออาร์กติกเท่านั้นจัดได้ว่าเป็นสัตว์กินเนื้อที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในซีกโลกนี้ หมีขาวถือเป็นสัตว์ที่เดินทางไกลมาก โดยบางครั้งอาจจะใช้วิธีการนั่งบนแผ่นหรือก้อนน้ำแข็งลอยตามน้ำไป หรือไม่ก็ว่ายน้ำหรือดำน้ำไป ซึ่งหมีขาวจัดเป็นหมีที่ว่ายน้ำและดำน้ำเก่งมาก โดยใช้ขาหน้าพุ้ย หรือบางครั้งก็ใช้ทั้ง 4 ขา เคยมีผู้พบหมีขาวว่ายอยู่ในทะเลที่ห่างจากชายฝั่งไกลถึง 200 ไมล์
เมื่อเข้าสู่ฤดูหนาวในเขตอาร์กติก ( ธันวาคม – มกราคม ) ซึ่งช่วงเวลานี้นับได้ว่าเป็นช่วงที่หฤโหดที่สุดในภูมิภาคนี้ เพราะไม่มีแสงสว่าง กลางวันจะมืดเหมือนกลางคืน อาหารก็ขาดแคลน หมีขาว ในช่วงเวลานี้จะเป็นเวลาที่ให้กำเนิดลูก โดยการขุดโพรงในน้ำแข็งหรือใต้ก้อนหิน เมื่อหิมะตกทับถมมา ผนังถ้ำจะหนาขึ้น และมีความอบอุ่นคล้ายกับอิกลูของชาวเอสกิโม แม่หมีจะคลอดลูกภายในถ้ำนั้น ลูกหมีเกิดใหม่จะมีความยาวราว 20 นิ้วเท่านั้นและมีน้ำหนักตัวไม่ถึงกิโลกรัม
แม่หมีในช่วงคลอดลูกนี้จะไม่กินอาหารเลย แต่จะใช้พลังงานจากไขมันที่สะสมไว้ เมื่อผ่านพ้นฤดูหนาวไปแล้วหิมะและน้ำแข็งเริ่มละลาย ( มีนาคม – เมษายน ) ซึ่งในช่วงนี้หมีตัวเต็มวัยอาจจะกินหญ้า หรือ มอสส์ เป็นอาหารรองท้องได้ ลูกหมีจะหย่านม แม่หมีจะพาลูก ๆ ตระเวนไปในที่ต่าง ๆ เพื่อสอนวิธีการล่าเหยื่อให้ ลูกหมีจะอยู่กับแม่จนอายุได้ขวบกว่าหรือสองขวบ จากนั้นจะจากแม่ไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
หมีขาวเป็นหมีที่ถือได้ว่ากินอาหารมากกว่าหมีชนิดอื่นซึ่งอาหารของหมีขาวมีมากมาย เช่น แมวน้ำ หรือ วอลรัสด้วยการย่องเข้าไปเงียบ ๆ หลบซ่อนตัวตามก้อนหินหรือก้อนน้ำแข็ง นอกจากนี้แล้วบางครั้งยังอาจจับนกทะเลทั้งไข่และลูกนก บางครั้งก็จับปลากิน หรืออาจจะกินซากของวาฬที่ตายเกยตื้น หรือแม้แต่ซากหมีขาวด้วยกันหรือลูกหมีที่ตายได้ด้วย
(1830)
