David J Slater ได้เข้าไปสำรวจลิงกังดำ (Black macaque) จากนั้นลิงได้แย่งกล้องไปจากเขาพร้อมทั้งกดถ่ายภาพตัวเอง พวกมันตื่นเต้นไปกับเสียงชัดเตอร์ของกล้อง และได้กดถ่ายเป็นจำนวนมากมีทั้งภาพที่ชัดและไม่ชัด
ลิงกังดำ มีขนสีดำตลอดทั่วทั้งตัวรวมถึงใบหน้าที่ไม่มีขน มีจุดเด่นคือ กลางกระหม่อมมีขนเป็นแผงเหมือนหงอน ซึ่งจะตั้งขึ้นได้เมื่อขู่ศัตรู และที่ก้นจะมีแผ่นหนังสีขาวดูเด่นใช้สำหรับรองนั่ง นอกจากนี้แล้วยังเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการแสดงออกทางเพศ โดยเฉพาะในตัวผู้
มีหางขนาดสั้นยาวเพียง 2 เซนติเมตรเท่านั้น ทำให้แลดูคล้ายลิงไม่มีหาง ลำตัวมีความยาวประมาณ 44 เซนติเมตร จนถึง 60 เซนติเมตรน้ำหนักประมาณ 3.6 ถึง 10.4 กิโลเมตร นับเป็นลิงประเภทลิงกังที่มีขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีอายุขัยโดยเฉลี่ยประมาณ 20 ปี
อาศัยอยู่เป็นกลุ่มเล็ก ๆ ราว 5-25 ตัว กระจายพันธุ์เฉพาะบนเกาะสุลาเวสี ในประเทศอินโดนีเซียเท่านั้น เป็นลิงที่กินส่วนต่าง ๆ ของพืชต่าง ๆ เป็นอาหารหลัก เป็นลิงที่ชาวพื้นเมืองบนเกาะสุลาเวสีใช้รับประทานเป็นอาหารเช่นเดียวกับทาร์เซีย ปัจจุบันมีจำนวนประชากรเหลือประมาณ 6,000 ตัวเท่านั้น
(195)
