กาบหอยแครง : Venus Flytrap เป็นพืชกินสัตว์ที่ดักจับและย่อยกินเหยื่อที่จับได้ซึ่งส่วนมากเป็นแมลงและแมง กาบหอยแครงมีโครงสร้างกับดักคล้ายคล้ายบานพับแบ่งออกเป็น 2 กลีบ อยู่ที่ปลายใบของแต่ละใบ และมีขนกระตุ้นบางๆบนพื้นผิวด้านในกับดัก
เมื่อแมลงมาสัมผัสขนกระตุ้นสองครั้ง กับดักจะงับเข้าหากัน การที่ต้องการสิ่งกระตุ้นที่ซับซ้อนนี้ก็เพื่อป้องกันการสูญเสียพลังงานไปกับการดักจับสิ่งอื่นที่ไม่ใช่อาหาร
ชื่อ Venus Flytrap นั้นอ้างอิงถึงเทพีวีนัส เทพีแห่งความรักของชาวโรมัน ขณะที่ชื่อสกุล Dionaea เป็นสกุลที่มีเพียงชนิดเดียวและเป็นญาติใกล้ชิดกับ Aldrovanda vesiculosa และสกุลหยาดน้ำค้าง
กาบหอยแครงจะพบในสิ่งแวดล้อมที่มีไนโตรเจนต่ำ เช่น หนองน้ำ หรือทุ่งหญ้าสะวันนาที่เปียกชื้น กาบหอยแครงมีต้นเตี้ย โตช้า ทนไฟได้ดีและการเผาไหม้จากไฟป่าเป็นระยะๆเป็นการช่วยกำจัดคู่แข่งของมัน มันรอดได้เพราะขึ้นในดินทรายที่เปียกชื้นและถ่านหินเลน แม้ว่ามันจะประสบความสำเร็จในการปลูกย้ายและเติบโตในหลายๆพื้นที่ของโลก
แต่ถิ่นกำเนิดของกาบหอยแครงพบได้เพียงในรัฐนอร์ทแคโรไลนาและรัฐเซาท์แคโรไลนาในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะในรัศมี 60 ไมล์ของวิลมิงตัน มีประชากรที่สามารถปรับตัวอยู่ได้ในธรรมชาติของกาบหอยแครงในตอนเหนือของรัฐฟลอริดาและในไพน์ บาร์เรนส์ รัฐนิวเจอร์ซีย์
การขาดแคลนสารอาหารในดินทำให้พืชต้องอาศัยกับดักที่ละเอียดอ่อน เหยื่อแมลงจะให้ไนโตรเจนสำหรับการสร้างโปรตีนซึ่งหาไม่ได้ในดิน กาบหอยแครงไม่ใช่พืชเขตร้อนและทนความหนาวเย็นได้เล็กน้อย ในความเป็นจริงถ้ากาบหอยแครงที่ไม่ผ่านช่วงพักตัวในฤดูหนาวจะอ่อนแอลงและตายหลังจากระยะเวลาช่วงหนึ่ง
(530)
