ซากุระ : Cherry blossum, Japanese flowering cherry เป็นชื่อสามัญใช้เรียกดอกไม้ประจำชาติของญี่ปุ่นหลายชนิดจำพวกเชอร์รี่ ในสกุล Prunus อาทิ P. jamasakura และP. serrulata มีถิ่นกำเนิดในจีนตอนใต้, เกาะไต้หวัน, หมู่เกาะโอกินาวา, ญี่ปุ่น มีดอกสีขาว กลีบแต่ละกลีบมีจำนวนแตกต่างกันไปตามชนิด
ลักษณะเด่นของซากุระก็คือ เมื่อร่วง จะร่วงพร้อมกันหมด ซากุระจึงเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นทหารและวิถีความเป็นบูชิโดของญี่ปุ่น
ต้นซากุระในศาลเจ้า ‘ยาสุคุนิ’ ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองโตเกียว เป็นตัวชี้วัดการเริ่มต้นของฤดู โดยมีข้อมูลว่าต้นซากุระต้นดังกล่าวเริ่มบานตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว ซึ่งดอกซากุระมีอายุเพียง 7 วัน นับตั้งแต่วันที่เริ่มผลิดอกจนบานเต็มที่หลังจากนั้นจะร่วงโรยไป การบานของดอกซากุระขึ้นอยู่กับสภาพภูมิอากาศ ปกติแล้วจะเป็นช่วงเวลาที่อากาศกำลังเย็นสบาย ไม่หนาวหรือร้อนจนเกินไป
มีดอกซากุระในเกาหลี, สหรัฐอเมริกา, แคนาดา, จีน หรือที่อื่น ๆ แต่ไม่มีกลิ่น ขณะที่ซากุระของญี่ปุ่นนั้นผู้คนจำนวนมากยกย่องชื่นชมกลิ่นซากุระ และมักจะกล่าวฝากไว้ในบทกวี โดยซากุระจะบานในช่วงปลายเดือนมีนาคม-ต้นเดือนเมษายน ซึ่งเป็นช่วงเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิ อุณหภูมิเริ่มอุ่นขึ้นจากฤดูหนาวที่หมดไป
โดยคำว่า “ซากุระ” ในภาษาญี่ปุ่นนั้น เชื่อกันว่ากร่อนมาจากคำว่า “ซะกุยะ” (หมายถึง ผลิบาน) อันเป็นชื่อของเทพธิดา “โคโนฮะนะซะคุยาฮิเม” ในปกรณัมของญี่ปุ่น มีศาลบูชาของพระองค์อยู่บนยอดเขาฟูจิด้วย สำหรับพระนามของเทพธิดาองค์ดังกล่าวนั้น มีความหมายว่า “เจ้าหญิงดอกไม้บาน” และเนื่องจากซากุระเป็นดอกไม้ที่นิยมกันมากในญี่ปุ่นสมัยนั้น คำว่าดอกไม้ดังกล่าวจึงหมายถึงดอกซากุระนั่นเอง เทพธิืดาองค์ดังกล่าวได้รับพระนามเช่นนั้น ก็เพราะมีเรื่องเล่ามาว่าทรงตกจากสวรรค์ มาบนต้นซากุระ
ดอกซากุระจึงถือเป็นตัวแทนของดอกไม้ญี่ปุ่น ขณะที่รัฐบาลญี่ปุ่นประกาศให้ “ดอกเก็กฮวย” (ดอกเบญจมาศ) เป็นดอกไม้ประจำชาติ
(222)
