ฟ้อนเบิกฟ้าป่าแดด

ฟ้อนเบิกฟ้าป่าแดด เป็นฟ้อน (ศิลปะล้านนา) ที่แสดงถึงเอกลักษณ์ตัวตนของชาวอำเภอป่าแดดได้อย่างหนึ่งคือการรวบเอาเอกลักษณ์ของคนแต่ละชนเผ่าที่อาศัยในอำเภอ เช่น ไท-ยวน(ฅนเมือง),ไท-ยอง,ไท-ลาวถ่ายทอดออกมาเป็นรูปแบบการฟ้อนซึ่งมีความอ่อนช้อยและงดงานอีกฟ้อนหนึ่งผู้ประดิษฐ์ท่าฟ้อนนายธีรวุฒิ เปลี่ยนแก้ว ชาวอำเภอป่าแดด

โดยมีท่าฟ้อนดังนี้

นบน้อมไหว้สา (สื่อถึงความอ่อน้อมและเป็นมิตรของคนอำเภอป่าแดด)

แหวกฟ้าป่าแดด (หมายถึงชาวอำเภอป่าแดดยินดีต้อนรับทุกที่และพร้อมจะเปิดม่านรับทุกดท่านที่มาเยือน)

แทบไท้ธาตุจอม (หมายถึงคนอำเภอป่าแดดเทอดไท้พระธาตุจอมคีรีเป็นสิ่งคู่บ้านคู่เมืองมาตั้งแต่ในอดีต)

ปรองดองกันไว้ (สื่อให้เห็นว่าคนอำเภอป่าแดดอยู่ร่วมกันอย่างผาสุก)

รวมใจชนเผ่า (สื่อให้เห็นว่าแม่มีความหลากหลายชนเผ่าแต่คนอำเภอป่าแดดก็อยู่ร่วมกันได้)

เหมือนเถาว์เกี่ยวขอน (บอกถึงความสามัคคีของตนในอำเภอ)

วอนให้รักษา (สื่อให้รู้ว่าให้คนในอำเภอรักษาสิ่งดี ๆ นี้ไว้)

จารีตล้านนา (บอกให้รู้ว่าชาวอำเภอป่าแดดมีจารีตประเพณีที่งดงาม)

คู่ฟ้าไชยนารายฯ (สื่อให้นรูว่าอดีตแม่อำเภอป่าแดดจะเป็ผืนแผ่นดินของอาณาจักรภูกามยาวแต่ก็สามมารถดำรงอยู่ได้ในอาณาจักรไชยนารายฯ)เปรียเสมือนเมืองพี่เมืองน้องกัน